Geslaagd!

Het is gelukt! Onze eerste nacht alleen was geslaagd.

Of toch redelijk… Kleine Prins had wel al zijn energie opgespaard voor dat avondje alleen bij mama – tot middernacht was hij klaarwakker! En maar lachen en kijken en entertainment nodig hebben, met puppilen zo groot als had hij vier espresso’s op rij gedronken.En dat terwijl ik eens heel vroeg wou gaan slapen…

Dus heb ik Hem bij mij in bed genomen, op de plaats van Grote Prins – en zo hebben wij uiteindelijk toch nog wat geslapen. Hoewel ik Kleine Prins ervan verdenk nog een uurtje naar mama te hebben gekeken 🙂

Grote Prins is intussen weer thuis en daar zijn we heel erg blij om!

Vanmorgen werd Kleine Prins weer wakker met een brede glimlach, hoe doen ze het toch die kleintjes? Zo zonder ochtendhumeur? Ik vraag me echt af of ik vroeger ook zo vrolijk zou geweest zijn als ik wakker werd, want ik ben de eerste minuten (met wat geluk zijn het geen uren) na het wakker worden niet aanspreekbaar… Wanneer zou die verandering er gekomen zijn?

Maar Zijn glimlach is wel de beste remedie tegen mijn ochtendhumeur – samen met dat eerste heerlijk straffe espresso’tje maakt dat mijn ochtend heerlijk zonnig, hoe hard het ook regent!

Als hij lacht…

Hij lacht!

En niet lager die zuinige mondhoek-krulletjes waarover wij dan heftig konden debatteren of het nu een lachje was of niet…neen, een mooie brede en superlieve lach, die je genadeloos doet smelten!

En dat maakt ons ongelooflijk gelukkig, want…

als hij lacht breekt de hele hemel open
Echt we wanen ons in de tropen
’t is echt machtig als hij lacht
Als hij lacht baden wij uren in de zon,
ik wou dat wij dat voor hem konden,
wat hij voor ons doet als hij lacht!

en dat wordt hier dan ook luidkeels gezongen 😉