Goed, hoor, dank je!
Bijna een maand geleden dat ik hier nog een postje geplaatst heb? Ik schrik er zelf van, dat zou niet mogen…
Het is ook een maand die voorbij gevlogen is.
Onze Kleine Prins die verandert dat het geen naam heeft. Wij moeten elke avond weer een beetje bekomen: wat een ventje toch! Zo intelligent! Zo knap! Zo lief! 🙂 Je kent het gevoel…
Hij babbelt nu echt al duidelijk, leert elke dag woorden bij (van sommige heb ik geen idee waar hij ze haalt), hij commandeert ons rond als heeft hij nooit iets anders gedaan, hij knuffelt en aait, hij is superlief… en hij pubert soms een beetje… Maar dat is niet voor nu…
Wat hij nog gedaan heeft?
Hij laat zich rondrijden door zijn Opi.
Hij inspecteert de werken in de groententuin. (en eist tekst en uitleg!)
Hij versiert mooie meisjes in het zwembad.
Hij bestudeert de bal.
Hij commandeert de hond. Die zich overigens bijzonder goed door hem laat commanderen (het lijkt wel alsof hij alleen nog maar naar dat Kleine Prinsje luistert)
Hij leert volleybal (dat heeft hij van zijn papa)
En hij is moooooooi 🙂
Hij heeft ons in zijn macht. Helemaal. Zelfs de mini in mijn buik begint al te trappelen als hij deze Kleine Prins hoort of voelt…
De Kleine Prins(es) 