maart 2011 – De Kleine Prins(es)

Als de koeien terug in de weides mogen en hierdoor door het dolle heen zijn, dan is het écht lente! En ik moet eerlijk bekennen dat hun gevoel aanstekelijk werkt.

Onze eerste struik staat ook in bloei, trotse takken vol witte bloemetjes staan te wuiven in onze tuin en verspreiden het lentegevoel. Heerlijk is dat! De natuur wordt wakker, na een lange vochtige winterslaap – je kan het allemaal horen als je goed genoeg luistert. Wat een wonder toch!

Ik heb mijn winterjas nog bij me, want het is soms nog een beetje verradelijk, maar hij heeft niet zoveel nut meer – ik kan niet zeggen hoezeer ik ernaar uitkijk hem in de kast te hangen om pas binnen een lange tijd (hopelijk na een zonnige lente en een lange, bloedhete zomer) opnieuw van onder het stof te halen!

Kleine Prins mag ook al eens buiten zonder dat we eerst een kwartier bezig zijn met te worstelen met dikke kousen, schoenen, een dikke jas, een muts, sjaals en wanten (die werkelijk nooit langer dan 10 seconden aanbleven, maar goed) en dat op zich geeft ook elke keer een kleine kick.

De terrasjes in Leuven zaten gisterenavond al goed vol (ze lachten, liepen en ze geurden – echt, het was weer druk in Leuven).

Dus het is officieel lente!