Beetje vast.

Ik zit een beetje vast. Te weinig inspiratie.

Nochtans gebeurt er wel vanalles, hoor:

– Kleine Prins stapt dapper rond (op zijn 17 maanden, ik weet dat dat misschien niet zo snel is, maar dat is niet erg – wij zijn nog steeds apetrost!)

– En hij babbelt meer en meer, leest in boekjes en doet alle dozen (hoe groot of hoe klein ook) open

– Als papa tegen hem zegt, “gentlemen’s agreement”, steekt hij zijn hand uit en schudden ze elkaar de hand – ubercute!

– Wij gaan naar de zwemles, elke zaterdagvoormiddag, en plezant dat dat is! (een bang hartje heeft hij nog, hij hangt gekluisterd aan mijn nek, maar dat vind ik dus nog heerlijk)

– Hij kreeg een rood zeteltje, een leuk zeteltje en hij sleurt dat het hele huis door

Maar verder zit ik dus vast. Al gaat het goed, hoor, daar niet van.

Vanaf morgen nog beter!