Op naar 2011!

2010 was een vreemd jaar.

Een jaar waarin mijn allerliefste schoonpapa heel erg ziek werd. Waarin het er gedurende meerdere maanden echt naar uitzag alsof we hem niet meer wakker zouden zien.

Een jaar waarin we hebben gebeden, geduimd, gesmeekt dat het goed zou komen.

Waarin we uiteindelijk een heerlijke Kerstmis samen hebben kunnen vieren, iets wat we amper durfden hopen. Waarin Kleine Prins opnieuw bij zijn Daddy op schoot kon, na al die maanden.

Een jaar waarin we verwachtingen koesterden die plots niet meer doorgingen.

Een jaar waarin we iets te vaak onszelf tegenkwamen…

Maar ook een jaar waarin onze Kleine Prins groeide tot een Minder Kleine Prins. Waarin hij leerde babbelen en knuffelen en kruipen en wijzen en boekjes bekijken en ‘woef woef’ doen naar de honden en nog zoveel meer.

Een jaar waarin wij elkaar nog liever zagen dan tevoren.

Maar 2010 is nu voorbij. En dat is eigenlijk nog niet zo slecht.

2011 wordt hopelijk beter. Mooier. Zorgelozer.

En dat wens ik jullie allemaal. Op naar een mooi, gelukkig, gezond, warm en liefdevol 2011!

Proost!