Veel te kort…

Wij hebben een weekje vakantie gehad. Heerlijk!

We zijn eens niet weggegaan, een primeur. En een echte meevaller.

Een hele week tijd om uitgebreid te ontbijten. Uren in de krant te lezen. In comfy-outfit rond te hangen (jullie willen hiervan echt geen foto’s zien). De gsm niet te vaak aan te zetten. De dag in te luieren. Heerlijk. Echt.

En Kleine Prins die is alweer een pakje groter geworden. En mondiger, misschien dat vooral. Hij babbelt en brabbelt en lacht en roept. En hij weet vooral goed wat hij wilt, heel goed. Owee degene die zijn dwingend wijzend vingertje negeert ;-). En gek op boeken (zie hieronder) wat ik echt geweldig toejuich! Ik kan niet wachten om echt voor te lezen (in plaats van te vragen waar de kip is of wat het varkentje doet – wat ook al leuk is natuurlijk).

Enfin, we waren even van de aardbol verdwenen, hadden ons opgesloten in onze heerlijke cocon. De pauze-knop ingedrukt.

Maar nu zijn we weer vertrokken. Batterijen (zo goed als) vol, de feestdagen in het vooruitzicht (ja, ik heb zo’n vooruitzichten nodig, zeker in deze donkerdere dagen), en gaan…

Kiekeboe!

 

14,5 maanden

Lieve Kleine Prins,

Je bent ongelooflijk aan het veranderen!

Je begint te praten. Dat deed je al wel langer, maar mama zeggen tegen iemand anders tel ik niet mee als praten, ah neen. En papa zeggen tegen het bad of het badeendje, tel ik ook niet mee. We gaan niet streng zijn, maar wel een beetje rechtvaardig. Ik ben je mama en Grote Prins is je papa. En dat zeg je nu helemaal juist, dus je kan praten! Nu voor echt!

Je zegt al: mama, papa, dat, kijk, nee, hoort (met je vingertje in de lucht als de microgolf aangeeft dat je flesje klaar kan zijn – maar soms Kleine Prins, zit daar iets anders in, iets voor mama en papa – maar dat begrijp je nog niet helemaal – ach da’s ni erg, je mag wel proeven).

En je begint te stappen, het is nog even wachten op de zelfstandige stapjes (je bent echt heel voorzichtig), maar je crosst rond achter je loopkarretje, achter stoelen, krukken, al wat maar beweegt…

Je bent iets minder voorzichtig als je in de zetel “zit”. Dat is precies een pretpark op zichzelf – rondkruipen, achteroverwerpen (let daar aub mee op, want er komt een dag dat ons reactievermogen misschien niet zo spectaculair snel zal zijn en dan duik je de grond op…), kiekeboe onder de kussens, hoe wilder hoe liever.

Ik heb van het lange weekend geprofiteerd om heerlijk met jou rond te hangen – genoten dat wij hebben! Echte quality-time! En nu ben je helemaal fan van je ouders – en dat is goed Kleine Prins – want wij zullen er altijd voor je zijn. Ook als het allemaal eens tegenzit, of als je een nieuwe buil op je voorhoofd hebt, als je toch eens uit de zetel zou stage-diven, als je minder lieve kindjes zou tegenkomen, als je hartje ooit wordt gebroken, als je met een kater in je bed ligt…

Eén vaste waarde, Lieve Kleine Prins, en dat zijn wij. Altijd. (Ooit zullen wij dit plaatsje wel delen, hoor, niet ongerust zijn!)

Wij zullen jou graag zien. Liever nog dan onszelf.

Dus wees een beetje zacht voor ons en word maar niet te snel groot. Geniet van elk moment, van elke knuffel. En blijf vooral zo lief als je nu bent. Want wij hebben nog nooit zo’n schatje gezien!

En zolang nog niemand dat flauw kan vinden, geef je nog maar kusjes aan je mama en knuffels aan je papa, hang je nog maar rond onze nek en zit je maar op onze schoot. En zelfs later, doen we dat gewoon als niemand het ziet 🙂

x, je mama